Müdamî/Sâbit
Esas adı Sabit Ataman olup, Posof’un Varzına/Demirdöven köyündendir. 1918’de dünyaya gelmiş ve 1968’de yine bu köyde ölmüştür. Babası Kahraman, annesi Ferahnaz’dır. Dedesi Dursun, 93 Felâketi üzerine Malatya’ya göç etmişse de barınamayıp memlekete dönmüştür.
Köy imamı olan babasıyla gezdi ve küçük yaşta hafız oldu. Bir ara kendisi de hocalık yaptı. Bir rüyayla saz çalmaya başladı. Babaannesi tarafından Âşık Üzeyir/Fakirî’ye bağlıdır. Ünlü âşıklarla karşılaştı. Konya Âşıklar Bayramı’nın ilkine katıldı ve birinci oldu (1966).
Müdamî, çağının en usta âşıklarından olup, aynı zamanda iyi bir hikâyeciydi. Başta Köroğlu Destanları olmak üzere birçok halk hikâyesini bildiği gibi, kendisi de birçok hikâye tasnif etmiştir. Bunlar: Öksüz Vezir, Şehzade Dürr-i Gilânî, Ali Şîr ile Gül, Yaralı Toplar, Seyf-i Zülyezen. Ünlü bir halkıyatçının şu sözleri dikkate değer: “Türk halk hikâyeciliği geleneğinin büyük ustalarından biriydi. Yalnız usta malı alıp satan biri değil, kendisi de şiir yazan. Hikâyeler tasnif eden yaratıcı bir âşıktı. Onun ölümü, Türk halk hikâyeciliği için büyük bir kayıp olmuştur.”
Elimizde kendi el yazısıyla kaleme aldığı iki defteriyle bazı mektupları ve fotoğrafları bulunan Müdamî üzerine ciddî bir çalışma zarureti vardır.
Gezdim dört yanını eyledim seyran
Çekerdim ıraktan tasan Urama
Her bakıp gördükçe oldum mest hayran
Yaylakta şenligen nasan Urama.
--------------------------------------------------------------------------------
Ağustosta karlar yağmış üstüne
O vakit bakmazsın hiçbir dostuna
Ahaldabalılar düştü kastına
Dayak mı onlara pasan Urama.
--------------------------------------------------------------------------------
Huduttur kapanmış Acara yolun
Kaplamış direkler sağ ile solun
Haziran temmuzda açılır gülün
Bakan hayran olur süsen Urama.
--------------------------------------------------------------------------------
Adın söyleniyor cihan içinde
Şavşetliyi koydun güman içinde
Sana geldim çise duman içinde
Had nihayet yoktur pusan Urama.
--------------------------------------------------------------------------------
Bazı yerin düzlük bazısı burun
Gezer yaylağında nahırın sürün
Bir ulu dağsın ki benzeri Tur’un
Hanı nerye gitti Musa’n Urama.
--------------------------------------------------------------------------------
Müdam çok temaşa kılmadı ovan
Çis dumanın geçmez açılmaz havan
Poshov Şavşet ile tükenmez davan
Çekişmeli subh ü mesan Urama.
--------------------------------------------------------------------------------
2.
Biz de başladık medhine
Gör ne revnakdır Poshov’un
Ne yazılsa şöhretine
Hepsi mutlaktır Poshov’un.
--------------------------------------------------------------------------------
Serhaddir düşmandan korkmaz
Munisdir kimseye sarkmaz
Yine de bir yana çıkmaz
Pek gözü tokdur Poshov’un.
--------------------------------------------------------------------------------
Her yanından çaylar gelir
Vadileri boylar gelir
Urama’dan kaynar gelir
Suyu berrakdır Poshov’un.
--------------------------------------------------------------------------------
Bir yol Şavşet’e başlansa
Tesisatı bağışlansa
Çıkan madeni işlense
Kömürü kokdur Poshov’un.
--------------------------------------------------------------------------------
Arile, Cancah, Sagre, Al
Lamiyan, Erim, Şuvashal
Eski geyimi çuha, şal
Hem kabalakdır Poshov’un.
--------------------------------------------------------------------------------
Cilvana, Ğume, Papola
Tepezümde, Puma, Pala
Zéndar, Caksu’dan geç Kol’a
Yeri çorakdır Poshov’un.
--------------------------------------------------------------------------------
Çıldırét, Sathabel oya
Satlel, Séca, Hertuz bu ya
Suskap, Vahla geç Sayho’ya
Arzi yaylakdır Poshov’un.
--------------------------------------------------------------------------------
Yazın çıkar yüksek dağa
Bayılırım süt kaymağa
Düşmanı yurtdan koğmağa
Hepsi koçakdır Poshov’un.
--------------------------------------------------------------------------------
Dağları Arsıyan, Ulgar
Kışın birçok adam boğar
Dört saatlik yere sığar
Ümidi çokdur Poshov’un.
--------------------------------------------------------------------------------
Tezgâhdeki şalı güzel
Kovanında balı güzel
Konuştuğu dili güzel
Aslı Kıpçak’dır Poshov’un.
--------------------------------------------------------------------------------
Şâir Müdam’ın sılası
Dillerde methü senası
Latifdir âb u havası
İklimi şarkdır Poshov’un.
|